Het kristal blijkt goed geraakt te zijn, en is zijn magie verloren. De groep zoekt door naar meer sporen van de ruïnes, maar anders dan een muur die meterslang door lijkt te lopen onder de grond is er niks te vinden. Op de twee recentere lijken vindt de groep wel een aantal goudstukken, en een briefje met de volgende tekst waaruit op te maken lijkt dat ze iets te maken hebben met de kruiken bij Bernard (de woordvoerder van de verkopers die op de markt zijn gezien, een man met baard, zit niet tussen de lijken):

Hashir,

Onze gemeenschappelijke vriend spreekt vol lof over jullie diensten en jullie vermogen om altijd de juiste koper te vinden: iemand die bereid is veel te betalen voor schatten zonder al te veel vragen te stellen.

Deze kruiken zijn recent gevonden in een nieuwe opgraving. Breng de opbrengsten terug en zorg dat het niet herleidbaar is naar ons.

Jullie krijgen het gebruikelijke tarief.

-F.

Brief van F. aan Hashir

De groep besluit door te vliegen naar Neresheh. De stad ligt aan een oase, en er groeien veel dadelpalmen. Op het plein in de stad staat een grote obelisk met afbeeldingen van oorlogstaferelen (iets dat is overwonnen). Het is niet duidelijk of het om één specifieke veldslag gaat, of om oorlog in het algemeen. Ook is er een gebouw met duidelijk militaire doeleinden te vinden, en staat er een gebouw dat duidelijk de bron van het water in de stad is. Vanuit dat gebouw lopen overdekte kanalen de stad in. Het valt op dat het waterniveau vrij recent flink is gedaald. Eve kan zich niet bedwingen, en duikt meerdere keren het water in het kanaal in.

Na een tijdje in de stad rond te hebben gelopen, hoort de groep gegil in de verte. Een vrouw blijkt te worden aangevallen door vijf kleine duiveltjes. De groep besluit de vrouw te hulp te schieten. Tijdens het gevecht met de duiveltjes komt er een grote man aangerend: Ralf, de buurman van de vrouw, die de groep een slaapplaats voor de nacht aanbiedt. Hij blijkt een Earth Genasi te zijn en raakt al snel met Eve in gesprek over de Matua: een spirituele reis die alle Genasi maken, om op zoek te gaan naar verlichting van de geest. Toen Ralf tijdens zijn reis in Neresheh aankwam voelde hij zich er zo thuis, dat hij besloot er te blijven. Hij lijkt niet heel veel waarde aan de Matua te hechten. Ralf vertelt verder dat het waterpeil in de kanalen de afgelopen twee maanden flink gezakt is. Dat valt samen met de invasie van de kleine duiveltjes. Zij houden van stof, dus hoe droger de stad is, hoe verder de duiveltjes de stad binnenkomen.

Na een goede nachtrust blijkt Muis er ineens heel anders uit te zien. In plaats van bruinrode kleuren is haar uiterlijk een stuk witter, en ook haar karakter is heel anders: in plaats van de vrolijke spring-in-’t-veld is ze erg stug en uit de hoogte. Een echte verklaring geeft ze hier niet voor. De groep besluit naar de Haya (watertoren) te gaan, omdat Eve graag een kijkje wil nemen. Muis bluft zich een weg naar binnen door zich voor te stellen als Duil’qin, dochter van Duil’dra (leider van Silfa Esari). De medewerker van de Haya lijkt hier echter niet echt van onder de indruk te zijn. Terwijl Eve het grote waterbassin induikt, en erachter komt dat er op een paar honderd meter diepte een breuk in het bassin zit waardoor water wegloopt, is de medewerker zijn leidinggevende gaan halen. Ook die is niet onder de indruk van Muis’ verhaal, en wil de groep wegsturen. Eves boodschap dat er een breuk in het bassin zit, en het aanbod om te helpen de breuk te herstellen, verandert niks aan de situatie. Het lijkt erop dat de medewerkers weten van de breuk, maar dit stil willen houden: toegeven zou betekenen dat ze gefaald hebben. Ondanks Chrissy’s dappere poging de medewerkers te intimideren wordt de groep weggestuurd. De groep besluit om te kijken wie er in de politieke structuur boven de beheerders van de watertoren staan (bijvoorbeeld de medewerkers van de Academie of van de tempel van Rhiannon). Wellicht kan de groep hen overtuigen hun hulp te accepteren. Anders kan de groep altijd nog een revolutie, of in het ergste geval een burgeroorlog, beginnen…

Leave a Reply

Back to Top