De groep staat nog op de plek waar ze de Displacer Beasts hebben bevochten. Omdat het enige overlevende beest wegvlucht, besluit Aderyn terug te lopen naar de resten van Cadoc. Ze neemt deze resten mee om er de volgende ochtend een nieuwe Steel Defender van te kunnen maken. Om verder te kunnen komen moet de groep een rivier oversteken, die te diep en snelstromend is om makkelijk over te kunnen steken. Door slim gebruik te maken van bomen op de oever, touw en een half-orc (Randal) die door het water liep weet de groep toch vrij makkelijk de overkant te bereiken.
Aan de overkant van de rivier zijn er abrupte overgangen te zien in de kleuren van het bladerdek. Na een tijdje lopen begint het bos hier echter ook een magische duisternis te vertonen, precies zoals die ook in Willow Gard Forest te zien was. Vanuit de bomen horen we vervolgens geluid. Iets of iemand spreekt ons toe in het Sylvan: “Wie zijn jullie, wat is jullie doel?” Het blijkt een soort klein elfje (Sprite (de serieuze, militaristisch tegenhanger van de vrolijke en verlegen Pixie); ca. 40 cm. groot) te zijn. Aderyn legt in het Sylvan uit dat de groep in hun eigen bos een zelfde duisternis heeft, en dat ze dat probleem op willen lossen. Als ze die hebben gevonden willen ze die ook met de bosbewoners hier delen. De leider van de Sprites, Puck, besluit dat de groep door mag lopen maar alleen onder zijn begeleiding. Puck weet waar Zelara te vinden is, en kan ons naar haar toe brengen.
In het bos van Silfa Esari is een gebied van zo’n 10 km2 getroffen door duisternis. Er zijn gekke geluiden te horen, en er zijn opvallend veel kraaien. We komen aan het eind van de dag en Zelara is nog zo’n twee uur lopen. Het is vrij vroeg om te rusten, maar het is verstandiger om te rusten aan de rand van de duisternis. In het donkere gebied is het te onveilig om te overnachten. De groep neemt daarom een long rest aan de rand van de duisternis.
De groep heeft een rustige nacht. Oly’ra vertelt Aderyn, tijdens hun wacht, dat hij vermoedt dat het probleem niet in de Feywild zelf zit maar in het Material Plane. Als het in het Feywild zou zitten zou het effect in Silfa Esari veel sterker moeten zijn, maar dat is niet het geval. Na de long rest bespreken we kort wat we aan Zelara willen vragen: hoe lossen we het probleem van het stervende bos op/hoe herstellen we de band met het Feywild, en wat is het verband tussen de duisternis in Willow Gard Forest en in Silfa Esari? Oly’ra geeft de groep het advies om niet te vertellen hoe Ironbeard aan zijn eind is gekomen.
Op weg naar Zelara wordt de duisternis steeds sterker en beklemmender, en de bomen verliezen hun kleur. Zelfs Pedro, met zijn Devil’s Sight, merkt dat deze duisternis anders is dan de meeste andere magische duisternissen. Aderyn probeert onderweg haar ogen open te houden voor voetsporen die de boom in en uit gaan, maar ze ziet niks. Puck vertelt dat de duisternis in Silfa Esari zo’n vijf dagen geleden is begonnen, dus een aantal dagen nadat de problemen in Willowgard Forest begonnen (de groep heeft namelijk ook nog negen dagen verloren in de toren van Balthasar).
Op een gegeven moment komt de groep bij een open plek in het bos. Het licht is hier gek, het voelt een beetje doods aan. Ook hangt er een donkere, dichte mist, alsof het avond is in plaats van ochtend. De groep heeft een gevoel van depressie en paranoia. Op een heuvel op de open plek staat een grote houten troon, met daarop een treant (vermoedelijk Zelara). De treant ziet er ongezond uit, en is deels verdord. Vóór de heuvel staat een wezen dat bijzonder veel op Merylle lijkt. Ze heeft een groot boek vast en lijkt bezig te zijn met het uitvoeren van een spreuk. Als ze ons aan hoort komen onderbreekt ze waar ze mee bezig is, en begint ze een spreuk richting ons uit te spreken.
De groep raakt met de dryad in gevecht. Zodra ze door ons aangevallen wordt, verandert ze ineens van vorm. Het blijkt geen dryad te zijn, maar een hag. Ze valt ons aan met een raar soort kakelend gelach dat uit alle hoeken lijkt te komen. De groep heeft moeite om haar goed te kunnen raken, omdat ze blijkt te beschikken over een gave om van schaduw naar schaduw te teleporteren. Ook roept ze midden in het gevecht nog een Shadow Spirit op om de groep of afstand te houden.
Midden in het gevecht probeert Pedro iets nieuws uit. Hij roept een aantal tentakels op, maar het mislukt. Hoewel er daadwerkelijk een tentakel verschijnt, verschijnen er allemaal schaduwen op de grond rondom Pedro. De grond scheurt open, en Pedro wordt de grond in getrokken. Terwijl dat gebeurt, hoort hij in zijn hoofd “Finn meg. Sett meg fri.” Ook ziet hij beelden van de Shadowfell voor zijn ogen verdwijnen. Het gekke is dat de groep heel even precies hetzelfde ziet en hoort: ook de rest hoort “Finn meg. Sett meg fri.”, en ziet beelden van de Shadowfell in hun hoofd.
Qirin weet de laatste klap aan de Shadow Spirit te geven, maar de hag is ons te slim af en weet te ontkomen. De groep besluit haar niet te achtervolgen, maar snelt naar de treant toe. Het blijkt inderdaad om Zelara te gaan. Ze heeft een glazige blik in haar ogen, en lijkt niet te weten wat er is gebeurd. Ze heeft bijvoorbeeld geen hag gezien. Rondom de heuvel ligt ook een groenachtig sap, wat uit de treant lijkt te komen. William en Aderyn proberen haar met magie te genezen, en dit lijkt daadwerkelijk effect te hebben: Zelara staat op, loopt naar het groene sap en neemt dit weer in zich op. Dat doet haar duidelijk goed. Ze vertelt dat ze zich drie dryads kan herinneren, en als de groep de magische duisternis omschrijft kan ze zich die herinneren. Oly’ra denkt dat hij een link met het Shadowfell herkent in wat er is gebeurd. Zelara beaamt dat, en vertelt dat op plekken waar een sterke band met een andere plane of existence bestaat (bijvoorbeeld met de Feywild), het vrij makkelijk is om de link om te buigen naar een band met een andere plane (zoals de Shadowfell). Het is dus wel duidelijk waarom de hag deze bossen heeft uitgekozen om een band met de Shadowfell te creëren, maar het is niet duidelijk waarom ze die band überhaupt wil creëren.
De groep vertelt dat het Willow Gard Forest ook slachtoffer van magische duisternis is geworden, en vraagt hoe ze dat probleem op kunnen lossen. Wanneer Zelara naar Ironbeard vraagt, vertelt de groep dat ze helaas te laat waren om hem te redden. William weet Zelara ervan te overtuigen dat dit de waarheid is. Daarop creëert Zelara een stek van een treant. Als we die planten op de plek waar Ironbeard is omgekomen, kunnen we de link met het Feywild herstellen. Dat zal vermoedelijk genoeg zijn om de band met het Shadowfell te verbreken. Oly’ra vertelt nog dat veel wezens uit het Shadowfell voor eigen gewin werken, maar dat het ook mogelijk is dat ze een groter doel dienen.dat weten we nu nog niet. De groep besluit zo snel mogelijk terug naar het Willow Gard Forest te reizen om de stek te planten. Bij het afscheid van Zelara geeft ze ons als dank nog een Forest Gem mee, waarmee je eenmalig een Awakened Tree kunt creëren.
De groep reist terug naar Silfa Esari, en neemt afscheid van Puck. Vóór de groep terug teleporteert naar Regana brengen ze verslag uit bij Archám Lasbelin (waar de Haladrim Amar en de Haladrim Tavar zetelen). De groep merkt dat de inwoners van Silfa Esari inmiddels een zekere mate van respect voor ze hebben gekregen, en ook de Haladrim zijn positiever over de groep. We hebben het begin van een alliantie gesmeed.
De groep besluit iemand uit Silfa Esari (waarschijnlijk iemand van The Anchorage) te betalen om Sugar Merry en de kar terug naar Regana te rijden. Als die mee zouden teleporteren komen we bovenin The Arches uit, waar ze de trap niet af kunnen. We zorgen dat er bij The Arches bericht wordt achtergelaten waar we Sugar Merry en de kar later weer op kunnen halen.