Na de aanval op Randal ontstaat er consternatie op de kleine kampeerplek, en ziet William (die de kar bewaakte) de hag helaas niet ontsnappen. Qirin en Renlan rennen naar Baile om een arts te zoeken. Het blijkt een klein dorp zonder arts te zijn, maar gelukkig vinden ze Tanja (mens, vrouw), die verpleegster blijkt te zijn geweest. Ze constateert dat Randal zich misschien wel koortsig voelt, maar niet echt koorts heeft. Ze geeft hem een stuk wortel van een plant om de symptomen wat te onderdrukken, maar meer dan dat kan ze niet betekenen. Ze raadt de groep aan om naar Fort Gowell door te reizen en een legerarts van de Order of Bahamut te zoeken. Coco bedankt haar voor haar moeite. De groep besluit de nacht nog door te brengen in het kamp, maar vertrekt de volgende ochtend vroeg naar Fort Gowell.
Onderweg komt de groep langs een droogdok, waar een groot fregat blijkt te liggen. Ver weg van de kust is dat toch een vreemde plek voor zo’n groot oorlogsschip. De kleuren van het schip worden heimelijk overgeschilderd: het schip was eerst blauw, maar wordt nu groen geschilderd. Coco herinnert zich dat het blauw de kleur is van de marine van Deyrnas, maar het groen herkent ze niet. Als Renlan een stukje verderop een voorbijganger naar het schip vraagt wordt hij voor gek verklaard. Er is duidelijk iets mysterieus aan de hand…
De groep komt aan bij Fort Gowell. Dit is een stad in een bergkom. Uit de bergen aan weerszijden van de stad zijn grote hoofden gehouwen (vergelijkbaar met Mount Rushmore). Soldaten kunnen zich in deze hoofden verschuilen en de stad tegen naderende vijanden verdedigen. Naast de stad ligt de ingang naar The Unforgiving Pass: de pas die de Ycusa Range in leidt. De ingang van de pas wordt aangegeven met twee grote torens in de vorm van torso’s, waarvan de hoofden de uitkijktorens zijn. Beide beelden houden een zwaard van 30-40 meter hoog vast. Wanneer je de stad zelf binnenkomt, kom je eerst door het kasteel. De buitenste ringen zijn logischerwijs nieuwer dan de binnenste ringen, en voorzien van landingsplekken voor de vogelrijders (wachters). Vóór de poort van het oude deel van het kasteel ligt een beeldengalerij, met beelden van 3-4 meter hoog. Als de groep door de beeldengalerij bij het kasteel rijdt kan William de namen van drie van de beelden ontcijferen: Lady Marifleur Greathand, Gildrick de Grote en J.S.G. Wanneer je het kasteel door bent kom je in de stad zelf, die volledig uit de bergen is uitgehouwen. De stad bestaat uit drie districten die verticaal boven elkaar liggen: het Mullack District (bovenaan), het Bailard District en het Comdak District. De rijkere inwoners wonen bovenin, de middenstand in het midden en de gewone burgers en werklui onderin. De districten zijn met elkaar verbonden door één lange, spiralende weg: the Slide.
Eenmaal in de stad wijst één van de wachters ons de weg naar een legerarts. William en Coco gaan met Randal mee, terwijl Qirin en Renlan op de kar passen. De arts (dr. Uma Deleri, een gouden Dragonborn en aanhanger van de god Bahamut) onderzoekt Randal, terwijl William en Coco hem vertellen wat er is gebeurd. Hij vermoedt dat Randal aan ‘Mindfire’ lijdt. Personen die daaraan lijden ervaren een koortsig gevoel, desoriëntatie en geen concentratie. Mentale inspanning is moeilijk en deze personen gedragen zich verward. In Ferald’s Herbologie vindt hij dat de Blood Flower (een plant met rode kelken met geel-oranje strepen, die in de regenwouden in het oosten van het continent groeit) mogelijk een tegengif kan bieden. Gelukkig is er misschien ook een exemplaar dichter bij huis te vinden. Dr. Deleri vertelt over Haul’s Herbology Laboratory aan de buitenkant van de stad. Hier werd door de Scions of the Silver Wheel (een gemeenschap van o.a. tovenaars en wetenschappers) geheim onderzoek gedaan. Een jaar of vijf geleden is hier een groot ongeluk gebeurd en het laboratorium is nu vervallen. Er wordt erg geheimzinnig gedaan over wat er voor onderzoek werd gedaan en wat voor ongeluk er is gebeurd, maar er gaan geruchten dat er mogelijk onderzoek naar biologische wapens werd gedaan. Randal, Coco en William besluiten dat het verstandiger is om eerst eens in dit laboratorium te zoeken naar de Blood Flower voor de groep naar de regenwouden zou reizen. William biedt dr. Deleri aan om voor hem ook nog wat andere planten mee te nemen. Hij blijkt geïnteresseerd te zijn in Chultan mint: dit lijkt op gewone munt, maar is paars van kleur.
Coco, William en Randal vertellen Renlan en Qirin wat dr. Deleri heeft verteld. Ondertussen brengt de groep de kar naar Trailblazer Stables om het kapotte wiel te laten repareren en om de kar een tijdje te stallen. De uitbater, Rurik Burrowfound, raadt ons aan om slaapplekken in The Chronicler te zoeken: een taveerne in het Bailard District die bekend staat als verzamelplaats voor barden en verhalenvertellers. De uitbater is Aukan, een Goliath met een prachtige krulsnor. In de taveerne luistert de groep tijdens de lunch naar een verhaal van een jonge half-elf bard, Ehrendil Ermaris (that’s me, lees mijn boek hier). Hij vertelt over de legende van Marifleur Greathand, Gildrick de Grote en The Black Veil.
Ruim 120 jaar geleden leefde Lady Lily-Ann Briar, ook wel bekend als de Black Veil, in een klein kasteel niet ver hier vandaan. Een krachtige, maar ook gemene tovenares die tegen betaling je diepste wensen kon laten ingaan. Menig wanhopige reisde af naar haar verblijf om haar gunsten te vragen. Zo ook Gildrick de Grote, bij een ieder hier in Fort Gowell wel bekend om zijn grote daden op het slagveld. Minder bekend echter is de vloek die hij van haar kreeg en de wraak die hij nam op de Black Veil. Een man zo groot en succesvol als Gildrick de Grote kon iedere vrouw kiezen als zijn partner, maar hij had al vroeg zijn ogen laten vallen op Marifleur de Mooie, Lady uit het Greathand-huis. Ze deelden een jonge liefde en woonden al snel samen hier in het Fort. Gildrick wilde dat zijn lief voor altijd bij hem zou blijven. Zij was het stralend middelpunt van zijn leven en de reden voor hem om altijd naar huis te komen. Echter, op feesten was zij altijd ook het centrum van de mannelijke aandacht en was ze omringd door mogelijke rivalen. Het was Gildrick niet ontgaan dat zijn lief genoot van al die aandacht en dat ze hem uit het oog leek te verliezen op dat soort momenten. Wanhopig van jaloezie ging Gildrick naar Lady Briar om haar hulp te vragen. Lady Briar luisterde aandachtig naar de smeekbede van Gildrick en vertelde hem dat zij ervoor kon zorgen dat Marifleur nooit meer aandacht zou hebben voor een ander en voor altijd aan hem zou zijn verbonden. Maar een dergelijk grote ingreep in iemands leven is lastig en vereist een groot offer. In ruil voor de kracht van zijn hamer zou zijn lief voor altijd bij hem blijven. Gildrick was wanhopig en stemde in en keerde vol zelfvertrouwen terug. De eerste weken was hun liefde vol passie en gaf hij vele feesten om Lady Briar's betovering te testen. Marifleur had inderdaad alleen maar aandacht nog voor Gildrick de Grote. Lady Briar was echter listig. Op een dag werd Gildrick wakker in een leeg bed. Van zijn lief was geen spoor meer te bekennen… Hij doorzocht de hele stad, maar ze was nergens te bekennen. Hij vernielde huizen en mishandelde menig vermeend minnaar. Na dagen zoeken verdronk hij zijn verdriet in een kroeg, niet ver hier vandaan, en vulde hij zijn kamer met vleselijk plezier om Marifleur even te vergeten. Toen het heetst van de avond aanbrak, slaakte een van de dames een schreeuw toen zijn kleding uit ging. Op zijn rug stond een grote tattoo van zijn lief. De tattoo was een levende afbeelding van zijn grote liefde, maar kon zijn huid nooit meer verlaten. Zij huilde, maar liet geen tranen. Zij schreeuwde, maar slaakte geen kreet. Gildrick de Grote was zoals u wel snapt ontevreden met wat Lady Briar hem had gegeven en dat ze hem effectief juist zijn liefde had ontnomen. Door zijn offer ontbrak het hem echter aan de kracht om wraak te nemen. Gildrick bedacht daarom op zijn beurt een list voor Lady Briar. Hij lokte de Black Veil naar de bergen waar hij haar zijn hamer zou overhandigen als onderdeel van de deal en als een aandenken voor de Lady Briar. Ze ontmoetten elkaar niet ver van haar toren in de bergen. Op het moment dat zij haar hand op de hamer legde was het teken gegeven en vlogen de eerste stenen door de lucht. Vanuit de bergen gooiden de Stone Giants - de verre familie van Gildrick - metergrote rotsblokken naar Lady Briar. Het regende stenen die dag. De eerste paar wist ze behendig te ontspringen, daarna gebruikte ze magie om de volgende barrage aan stenen te vernietigen, maar ook de magie van de Black Veil is een keer ten einde.. Een grote menhir doorkliefde haar lichaam en plette haar tot pulp. Gildrick liet het lichaam van de Black Veil in de bergen achter en keerde terug naar Dungebràth Castle. Met zijn herwonnen kracht bracht hij de fatale menhir naar de stad waar hij er een beeld van liet houwen. Deze beeltenis van Lady Marifleur de Mooie siert nog altijd de entree van het kasteel. Zoals u wel snapt, is er sinds die dag is er niks meer vernomen van de Black Veil. Het kasteel van Lady Briar staat al meer dan een eeuw leeg en ze is naar het woord van Gildrick de Grote morsdood … Tot een paar weken terug. Reizigers die ik sprak vertellen over licht dat vanuit de ruïne komt, geluiden die zijn gehoord en over schaduwen die langs het pad te zien zouden zijn. Men zegt dat haar kakelende lach weer echoot tussen de muren en dat grote schaduwen het vervallen fort omringen. De duivelsvrouwe is terug! Niemand durft echter dichterbij te komen om het te controleren.. bang voor de toorn van een teruggekeerde tovenares van de zwarte kunsten.. Wees op uw hoede!
Omdat Ehrendil zijn verhaal eindigt met geruchten over kakelend gelach en veel lijkt te weten over wat er in de omgeving speelt, nodigt de groep hem aan tafel uit. William biedt hem ‘een verhaal voor een verhaal’: als de groep hem over hun avonturen vertelt, vertelt hij de groep meer over wat er in het laboratorium gebeurd kan zijn. Ehrendil vertelt dat er geruchten gaan over experimenten met biologische wapens. De lichamen van de vijf Scions die in het lab aan het werk waren zijn nooit teruggevonden. Wel wordt er af en toe beweging in de kas gezien door kinderen die bij het laboratorium spelen. De groep bedankt Ehrendil voor zijn verhaal, en belooft terug te komen uit het lab met meer mooie, sterke verhalen voor hem. Ehrendil belooft die verhalen te vertellen en zo de reputatie van de groep rond te verspreiden.
De groep trekt gelijk naar het lab. Het is gelukkig makkelijk om het terrein op te komen. Behalve wat dieren is er geen teken van leven. De groep opent de deur van een wat kleiner gebouw, wat het woon-werkgedeelte geweest moet zijn. De spullen van de Scions liggen hier nog redelijk onaangetast. De groep neemt een paar beschermende handschoenen mee, zes lege glazen flesjes, één potion (vermoedelijk een regular healing potion), één flesje met blauwe vloeistof en een aantal potjes met onbekende kruiden. Helaas houdt de groep hun ogen niet goed open, en op het moment dat Randal een plant aanraakt wordt de groep aangevallen door drie clusters van mos, die van het plafond naar beneden vallen. Randal merkt direct de gevolgen van de Mindfire. Hij is niet goed in staat om mee te vechten en weet maar heel af en toe een aanval te plaatsen. Gelukkig is het mos niet al te sterk, en de groep kan snel door naar de kas.
Het valt op dat er telkens takken naar de skeletten toe groeien, die verspreid over het terrein liggen. Coco merkt dat er duidelijk een link tussen de takken en de skeletten is, maar het is niet duidelijk of de takken de dood van de personen hebben veroorzaakt of pas na hun dood naar ze toe zijn gegroeid. Ze waarschuwt de groep voor de takken. Vóór de groep bij de kas komt, komt ze eerst bij een kleinere kas. Hierin groeit de Tree of Life. Deze boom maakt de seizoenen veel sneller door dan normaal, en er liggen dan ook zowel groene als bruine bladeren op de grond. Hoewel er geen beweging te zien is, hoort de groep wat geritsel en valt er een stuk fruit op de grond. Renlan herkent dit als gavafruit, dat alleen in warme en vochtige omstandigheden groeit. Het heeft de geur van limoen, maar ziet eruit als een pruim. Het is voedzaam en heeft een geneeskrachtige werking, maar kan ook echt verkeerd vallen en je heel moe maken. Renlan neemt drie vruchten mee. Vervolgens loopt de groep door naar de kas, maar niet zonder dat Renlan door scherpe varens rondom de Tree of Life wordt geraakt en niet zonder dat de groep een stuk tak niet kan vermijden. Wanneer iemand op de tak staat, lijkt er een soort stroomstoot door de tak te lopen. Bij de ingang van de kas blijft de groep staan en kijkt ze naar binnen.